Luke 2

Det er blitt 2. desember og tross koselig adventskalender å stå opp til, så må eg si at det er tungt å dra en sliten kropp ut av senga og ut på et kaldt golv i et kaldt rom i et kaldt hus der sikringen er gått. At eg skal sitte ved pulten og skrive eksamensoppgave i heile dag hjalp heller ikkje så mye. Godt eg er selvdisiplinert. Fhju!

Snart skal eg tenne arbeidslyset mitt. Et lys eg har teikna streker på og som brenner kun når eg jobber. Ved hver strek kan eg få lov til å ta en liten pause. En fiks idé eg er ganske så fornøyd med. Ikkje bare er det motiverende og holder meg fokusert, men det er jo også koselig å ha levende lys når eg jobber. Lilla er det også.

Men først må vi åpen luke 2:

Kamelen

Heile livet samlar ørkenstøvet seg på kamelen.

Heile livet rister han ørkenstøvet av seg.

Ein dag legg han seg på kne i ørkenstøvet.

Ein annan dag reiser han seg opp att i ørkenstøvet.

Av og til går han i to veker bortover, då trør han

i ørkenstøvet og får ørkenstøv

mellom to tær på kvar fot.

Før han sovnar blæs han litt ørkenstøv or nasen,

før han vaknar løfter han augneloka som er tunge

av ørkenstøv,

ser utover eit ørkenhav berre av støv,

smattar med dustete bartelipper

som det drys støv ned frå:

Dette er mitt!

- Einar Økland-